عوارض ایمپلنت با وجود بیکاری
ایمپلنت دندان، جراحی بدون بی هوشی می باشد. در کاشت ایمپلنت لثه را باز می کنند تا ریشه مصنوعی که مانند پیچ است را در لثه قرار دهند. به گونه ای که پیچ با استخوان فک در تماس باشد. پس از آن، برای مدت کوتاهی باید صبر کنید تا پیچ ایمپلنت به استخوان فک جوش بخورد. سپس دندان ایمپلنت روی آن قرار می گیرد. این کاشت نیز به زمان نیاز دارد تا مستحکم شود. با این اوصاف برخی از افراد قادر به انجام این جراحی نمی باشند. به خصوص اگر بیماری های خاص داشته باشند. میتوان نتیجه گرفت کاشت ایمپلنت برای بیماران قلبی و هر بیماری دیگری خطرناک است.
نکته ای که توجه به آن توصیه می شود، این است که در هر شرایطی تصمیم ایمپلنت دارند با متخصص قلب و متخصص ایمپلنت مشورت کنند.
دندان درد به دلیل مشکلات قلبی
از آنجا که عارضه قلبی یک بیماری سیستمی می باشد، عملکرد آن روی تمامی اعضای بدن تاثیر می گذارد. چرا که خون با اکسیژن به تمام اعضای بدن پمپاژ می شود. با این اوصاف تمام بافت های بدن از جمله لثه به جریان خون نیاز دارند.
اگر قلب دچار عارضه ای باشد که احتمالا در عملکرد و پمپاژ خون اختلال داشته باشد، جراحی یکی از اعضای بدن بر روی آن تاثیر می گذارد. جراحی ایمپلنت به این دلیل با جراحی لثه مداخله دارد که اگر لثه باز شود بخیه شود، خون رسانی به لثه دچار اختلال شده و پس از ایمپلنت توانایی دفاع در برابر باکتری های دهان را نداشته و ترمیم آن در طولانی مدت انجام می شود. باید توجه داشته باشید که برای انجام این کار بهتر است به یک متخصص ایمپلنت مراجعه کنید تا در حد امکان خطرات انجام این کار را کاهش دهید.
دلیل دیگر عدم توانایی در کاشت ایمپلنت برای بیماران قلبی، به صورت موارد ذکر شده نمی باشد. چرا که این بار ممکن است ایمپلنت موجب بیماری قلبی شوند. به این منظور که در بیماری های پریودنتال (بیماری های لثه) می تواند روی قلب تاثیر بگذارد. به این دلیل که این بیماری موجب التهاب برخی سیستم های بدن از جمله قلب شود. این التهاب به این دلیل است که پس از شکافتن لثه و ایجاد حفره در بدن موجب جریان برخی پروتئین ها می شود. این پروتئین ها خود موجب التهاب می شوند. یکی از التهاب های خطرساز مربوط به قلب می شود.
مصرف داروهایی که پس از جراحی انجام می شوند و حتی لیدوکائین که برای بی حسی استفاده می شوند، می توانند در عملکرد و سلامتی قلب نیز اختلال ایجاد کنند.
خطز ایمپلنت برای قلب
برطرف کردن عدم توانایی کاشت ایمپلنت در بیماران قلبی، تنها برای افرادی کاربرد دارد که بیماری قلبی و سیستمیک ندارند. در شرایط دیگر که فرد دارای عارضه بیماری قلبی است، می توان ایمپلنت دندانی را با روش و جنس متفاوت انجام داد. این دندان ایمپلنتی از جنس زیرکونیا است که ساختاری آنتی باکتریال دارد. به این معنا که باکتری های دهان نمی توانند به بافت داخلی لثه نفوذ کنند. در نتیجه لثه دچار عفونت نمی شود. این روش به این دلیل عمل می کند که به دلیل عدم نفوذ باکتری ها لثه عفونت نمی کند. عفونت برای قلب ضعیف بسیار خطرساز است.
روش دیگری که مانع کاشت ایمپلنت برای بیماران قلبی می شود، جراحی بدون فلپ می باشد. به این صورت که بدون برش دادن لثه می توان پیچ ایمپلنت حفره ای در لثه ایجاد کرده و پیچ را استخوان فک رساند. در این راه حل دارد، خون ریزی و التهاب نیز کاهش می یابد.
افرادی که بیماری های سیستمیک دارند و از طریق موارد ذکر شده نمی توانند ایمپلنت بگذارند، چگونه باید جراحی کنند؟ در این شرایط با احتمال کم و تحت نظر دندان پزشک متخصص، می توانید، با داروهای آرامبخش و کنترل اضطراب برای جراحی آماده شوید. البته این مورد برای کسانی می باشد که حداقل درصد عارضه های قلبی را داشته باشند.
طی جراحی ممکن است لخته خون در محل ایمپلنت ایجاد شود و با جریان خون به قلب برسد. این لخته خود موجب سکته قلبی می باشد. برای جلوگیری از این مورد می بایست پیش از جراحی قرص وارفارین مصرف کنید تا از انعقاد خون جلوگیری کند. البته این دارو را باید پزشک برای شما تجویز کند.
در صورتی که برای سلامتی خود نگران هستید. به پزشک مراجعه کنید تا کاملا از وضعیت سلامتی عروقی و قلبی خود مطلع شوید.
رابطه قلب و ایمپلنت
مشکات قلبی و عروقی با ایمپلنت رابطه دو طرفه دارند. خطر ایمپلنت دندان برای قلب اینگونه می باشد که احتمال لخته شدن خون در رگ های قلب، عفونت کردن لثه و درگیری کل بدن با آن و … زیاد است.
