ایمپلنت دندان جلو
کاشت ایمپلنت دندان جلو در فک بالا به دلیل وجود خطر از بین رفتن بافت نرم و بافت سخت و دغدغه های مربوط به زیبایی همیشه کاشت ایمپلنت دندان جلو پیچیدگی های خود را داشته است.
کشیدن این دندان منجر به التهاب و تحلیل لثه می گردد. امروزه که ایمپلنت ها بهترین گزینه برای جایگزینی دندان های از دست رفته می باشد می خواهیم در این مقاله کاشت ایمپلنت دندان جلو در فک بالا را مورد بررسی قرار دهیم.
اجزای ایمپلنت
قبل از اینکه جراحی انجام شود باید سطح مخاط دندان های از دست رفته بررسی گردد تا متخصص ایمپلنت تقارن داشتن یا نداشتن آن را با دندان های کنار آن بررسی کند در صورت تقارن سطح مخاط ، متخصص ایمپلنت می تواند کاشت فوری ایمپلنت و نصب کاور اسکرو (Cover Screw) را انجام دهد.
کاور اسکرو پیچ کوچکی می باشد که پس از قرارگیری فیکسچر در استخوان فک، به سرعت روی فیکسچر قرار می گیرد تا کاملاً سطح داخلی فیکسچر را بپوشاند. نقش اصلی کاور اسکرو جلوگیری از ورود آلودگی ها و باکتری ها و خون و بافت لثه به داخل فیکسچر می باشد. کاور اسکرو معمولاً تا مرحله ای که هیلینگ بر روی فیکسچر قرار می گیرد باقی می ماند کاور اسکرو اصولاً با پایه فیکسچر به فروش می رسد.
زمانی که کشیدن دندان انجام می شود متخصص ایمپلنت میزان آسیب به بافت جلویی استخوان را تخمین می زند در روش های درمان بستگی زیادی به میزان این آسیب دارد.
اگر در ارتفاع عمودی میزان این آسیب تا 5 میلی متر باشد می توان روش 1 را انتخاب کرد و در صورتیکه بیش از 5 میلی متر باشد، روش دوم و چنانچه شرایط اولیه برای انجام کاشت امپلنت دندان جلو مهیا نباشد از روش سوم و چهارم و پنجم استفاده می شود.
در بررسی ای که میان بیماران مختلف انجام گردیده که برای کاشت ایمپلنت دندان جلو در فک بالا از یکی از 5 روش مذکور استفاده کرده اند، نشان می دهد که خوشبختانه هیچ ایمپلنتی با شکست مواجه نشده است و مشکلات بیولوژیکی و فنی نیز در پی نداشته است.
اگر یکی از دندان های جلویی کشیده می شود کاشت فوری نتایج بسیار قابل قبولی را در پی خواهد داشت. برای کاشت ایمپلنت دندان جلو در فک بالا 5 روش زیر استفاده می شود:
در این وضعیت سطح مخاط متقارن است و استخوان کافی در سقف دهان برای پایداری اولیه ایمپلنت موجود می باشد. و همچنین ارتفاع دیوار بیرونی تا 5 میلی متر است بنابراین پس از کشیدن دندان موقعیت های ایده آل برای کاشت ایمپلنت مهیا می باشد. 24 بعد از کاشت ایمپلنت کاور اسکرو بسته می شود و سه ماه بعد نیز پیچ های نگه دارنده پروتز روی ایمپلنت قرار می گیرد.
در این وضعیت استخوان کافی در سقف دهان وجود دارد، اما عدم تقارن سطح مخاط بیش از 2 میلی متر می باشد و دیواره بیرونی استخوان بیش از 5 میلی متر می باشد. در این روش کاشت ایمپلنت بصورت فوری می باشد ولی نصب کاور اسکرو با تاخیر می باشد و دو هفته پس از هیلینگ بافت های نرم، بخیه ها باز می شود، پس از 3 ماه کاور اسکرو نصب می شود و بعد 6 ماه پیچ های نگهدارنده پروتز روی ایمپلنت بسته می شوند.
ایمپلنت دندان جلو
در این وضعیت استخوان کافی وجود ندارد و آسیب دیواره بیرونی نیز بیش از 5 میلی متر می باشد.
در این شرایط عمل پیوند استخوان مورد نیاز می باشد و حفره دهانی با نسبت یک به یک از استخوان خود فرد و یا موارد دیگر عمل پیوند استخوان، پیوند زده می شود و حفره با مخاط پیوندی بسته می گردد.
پس از یک هفته که بافت های نرم ترمیم گردید، بخیه های باز می گردند و پس از 3 ماه فرآیند هیلینگ و کاشت ایمپلنت انجام می شود.
24 ساعت پس از کاشت ایمپلنت کاور اسکرو روی آن قرار داده می شود و 3 ماه بعد پیچ های نگهدارنده پروتز بر روی ایمپلنت قرار داده می شود.
استخوان کافی سقف دهان، اجازه کاشت با تاخیر ایمپلنت را می دهد، ابتدا ایمپلنت توسط بهترین متخصص ایمپلنت کاشته می شوند، اگر قسمتی از ایمپلنت بیرون ماندند، یا ضخامت دیواره بیرونی استخوان کمتر از 2 میلیمتر بود، پیوند استخوان موضعی انجام می شود و با غشا کلاژنی پوشانده می شود. پس از 3 ماه ، کاور اسکرو پیچی قرار داده می شوند، 6 ماه پس از کاشت ایمپلنت، پیچ های نگهدارنده پروتز بر روی ایمپلنت نصب می شوند.
بخاطر عدم استخوان کافی متخصص ایمپلنت مجبور به انجام پیوند استخوان شدید می باشد. استخوان های آسیب دیده با بلوک استخوانی خود فرد پیوند زده می شود. پس از گذشت 2 هفته که بافت نرم ترمیم شد بخیه کشیده می شوند و پس از 3 ماه که ترمیم کامل انجام شد برش زده می شود و ایمپلنت در موقعیت مناسب کاشته می شود. و بعد از 3 ماه کاور اسکرو نصب می شود و 6 ماه بعد پیچ نگهدارنده پروتز نصب می شود.
