رادیوگرافی روش تصویر برداری از دندان برای شناسایی بیماری های دندان و دهان می باشد. در صورتی که دندانپزشک با مشاهده ظاهر دندان پی به علت درد دندان نمی برد از رادیوگرافی برای تشخیص دقیق بیماری استفاده می کند. دکتر میثم آریام بر این نظر می باشد که با رادیوگرافی پوسیدگی دندان و بیماری های لثه و استخوان قابل مشاهده می باشد.
رادیوگرافی داخل دهان برای بررسی مشکلات ذیل کاربرد دارد:
رادیوگرافی داخلی دهان به انواع مختلفی تقسیم می شود :
دندانپزشک از هر طرف دندان برای تشخیص دقیق بیماری و اختلالات دندانی عکس می گیرد. در این عکس برداری دندان های عقب (مولر) و دندان های بالا (پایه) طرف راست دقیق مشاهده می شود. در رادیوگرافی بایت وینگ پوسیدگی دندان و تغییر ضخامت استخوان دندان در اثر عفونت لثه قابل تشخیص می باشد.
برای مشاهده دندان های طرف چپ دهان از رادیوگرافی پری اپیکال استفاده می شود. در این نوع از رادیوگرافی ریشه و تاج دندان قابل مشاهده بوده و بیماری های غیرعادی در استخوان و ریشه دندان را نشان می دهد.
این نوع رادیوگرافی دندان بیشتر برای اطفال مورد استفاده قرار می گیرد. در این رادیوگرافی سطح بیشتری از دهان را نسبت به انواع دیگر رادیوگرافی نشان می دهد.
این رادیوگرافی در خارج از دهان به وسیله اشعه ایکس انجام می شود. این رادیوگرافی علاوه بر عکس برداری از دندان از جمجمه و فک نیز عکس برداری می کند. موارد قابل تشخیص در رادیوگرافی خارج دهان به شرح ذیل می باشد:
این نوع از رادیوگرافی به دلیل عدم نمایش جزئیات به طور کامل زیاد استفاده نمی شود. برای تشخیص بیماری های دندان مانند پوسیدگی یا نواقض دندان به تنهایی از رادیوگرافی خارج دهان استفاده نمی شود.