کاربردهای مینی ایمپلنت دندان
از زمان های قدیم، یافتن بهترین راه حل برای جایگزینی دندان های از دست رفته یک چالش بوده است و در گذشته دندان مصنوعی یک راه حل استاندارد برای جبران بی دندانی بوده است. علم، تکنولوژی و تحقیقات، انتخاب های بیش تری برای مراقبت از دندان ها و فهم بهتر سلامتی دهان در پیش روی ما گذاشته اند. جوش خوردن ایمپلنت به فک تحولی عظیم در علم دندانپزشکی ایجاد کرد. قطر ایمپلنت ها از 2 میلی متر تا 8 میلیمتر متغیر است. مینی ایمپلنت ها با همان مواد ایمپلنت های استاندارد و با قطری کمتر از 3 میلیمنر می باشند. در نتیجه استفاده از مینی ایمپلنت ها برای ثابت نگه داشتن پروتز های متحرک باعث کم شدن نیاز به جراحی های وسیع پیوند استخوان شده است. با توجه به کاربردهای مینی ایمپلنت دندان در بسیاری از موارد از آنها برای جایگزینی دندان استفاده می کنند.
این ایمپلنت ها به علت موفقیت بالا، تحلیل کم استخوان و بالا بردن کیفیت زندگی بیمار، در حال همه گیر شدن است. دندان های مصنوعی که بر روی ایمپلنت های استاندارد ساخته می شوند، میزان موفقیت بالایی دارند اما آنها هزینه بیشتری دارند و گذاشتن آنها در نواحی با استخوان نامناسب، مشکل است و نیار به پیوند استخوان می باشد. از کاربردهای مینی ایمپلنت دندان این است که در بسیاری موارد حتی نیاز به شکافتن لثه نیست و این مسئله در مواردی که بیمار دارای مشکلات پزشکی و سن بالا است، بسیار اهمیت دارد. مینی ایمپلنت ها با ایمپلنت های استاندارد قابل مقایسه هستند، آنها یک تکه هستند اما ایمپلنت های استاندارد و اباتمنت ها معمولاً دو تکه می باشند. مینی ایمپلنت ها یک پیچ تیتانیومی یک تکه با سری به شکل توپ می باشند که این سری در بیرون لثه می ماند و پروتز در آینده بر روی آن قرار می گیرد.
آناتومی مینی ایمپلنت ها
مینی ایمپلنت ها برای نگهداری پروتز های متحرک لق، در مواردی که گذاشتن ایمپلنت استاندارد ممکن نیست و در مواردی که عرض استخوان اجازه گذاشتن ایمپلنت با قطر استاندارد را نمی دهد، استفاده می شوند. در برخی موارد نیز پس از مراجعه به بهترین متخصص ایمپنت و مشاوره، در مواردی مینی ایمپلنت را تجویز نکنند و علی رغم تعداد زیاد کاربردهای مینی ایمپلنت دندان، از استفاده از آن بپرهیزند. مواردی چون:
در استخوان های بی دندان به علت قطر کم مینی ایمپلنت ها معمولاً بیش از دو ایمپلنت نیاز است. درمان کودکان تا پایان یافتن رشد آنها پیشنهاد نمی شود.
پزشک متخصص ایمپلنت انواع متعددی از کاربردهای مینی ایمپلنت دندان را برشمرده است که دلیل انتخاب آن به جای ایمپلنت است. برای برنامه ریزی قبل از شروع کار، شامل اطلاعات تشخیصی می باشد. یک رادیوگرافی پانورامیک حداقل باید وجود داشته باشد، ولی پیشنهاد می شود که یک (BCT) برای طرح ریزی سه بعدی بخصوص در مواردی که استخوان های نازک داریم گرفته شود. در صورتی که عرض استخوان ناکافی باشد می توان از روش پانچ استفاده کرد ولی وقتی یک استخوان نازک با بافت نرم زیاد وجود داشته باشد، شکافتن لثه مورد نیاز است. این کار باعث می شود که ایمپلنت را در موقعیت و زاویه صحیح در استخوان قرار دهیم. مینی ایمپلنت ها داراری جراحی بسیار محافظه کارانه تر و ساده تری نسبت به ایمپلنت های استاندارد می باشند.
مشکلات مینی ایمپلنت دندان
در کنار کاربردهای مینی ایمپلنت دندان که ذکر شد، استفاده از آن معایبی هم نیز دارد که برخی از آنها به شرح زیر هستند.
علی رغم معایبی که در مورد این مدل از ایمپلنت ها وجود دارد،استفاده از آنها در حال افزایش است و از کاربردهای مینی ایمپلنت دندان در بیمارانی که کاملاً بی دندان هستند، می باشد.
در پایان لازم به ذکر است، مینی ایمپلنت ها بعنوان یک درمان قطعی قابل استفاده هستند. در یک تحقیق 12 ساله از 5640 مینی ایمپلنت، حدود 92.1 % آنها موفق بودند که این نشان دهنده درصد بسار بالایی از موفقیت است.
