با کامپوزیت می توان پوسیدگی ها و خرابی هایی اعم از شکستگی های دندان های جلو را پوشاند. علاوه بر این دندان هایی را که بر اثر استفاده از دخانیات یا به صورت ژنتیکی زرد شده اند را می توان با کامپوزیت ونیر زیبا کرد. روکش پرسلن یکی دیگر از تکنیک های زیباسازی دندان ها بوده و می تواند جایگزین خوبی برای کامپوزیت باشد. در راستای اشاره به تفاوت روکش پرسلن و کامپوزیت به تعریف آنها می پردازیم.
روکش های پرسلن نیز لایه هایی نازک از ونیر می باشند که تفاوت هایی با کامپوزیت دارند. این روکش مانند محافظ روی دندان مورد نظر قرار می گیرد. در ادامه به تفصیل تفاوت پرسلن و کامپوزیت را شرح خواهیم داد.
در راستای اشاره به تفاوت پرسلن و کامپوزیت باید مزایا و معایب هر کدام را در نظر گرفت.
روکش پرسلن:
از مزایای این نوع روکش باید به مقاومت و استحکام آن در طولانی مدت اشاره کنیم. دوام بالای پرسلن به دلیل متریال به کار رفته در ساخت آنها می باشد. علاوه بر این همانطور که اشاره کردیم سطح این روکش را می توان صاف کرد تا کاملا شبیه به دندان های اصلی به نظر آیند. این موضوع در کامپوزیت ها نیز امکان پذیر نمی باشد.
در ضمن پرسلن مانند محافظ از آسیب رسیدن به دندان های اصلی جلوگیری می کند. در صورتی که کامپوزیت ها تنها موادی هستند که دندان ها را پوشش می دهند و نسبت به روکش های پرسلن مقاومت پایینی دارند.
اگر بخواهیم به معایب پرسلن بپردازیم باید به حساسیت بالای آن نسبت به غذاهای گرم و سرد اشاره کنیم. علاوه بر این در صورتی که روکش به درستی روی دندان قرار نگیرد با مشکلات مربوط به فک و جفت نشدن آنها مواجه می شوید.
روکش های پرسلن که در آزمایشگاه های دندان سازی و مطابق با قالب دندان های شما ساخته می شوند و تماما از جنس سرامیک می باشند. به همین خاطر از استحکام و طول عمر بالایی برخوردار هستند همچنین در برابر شکستگی و پوسیدگی نیز دوام بالایی دارند.
کامپوزیت نیز از سرامیک خالص نبوده و در ساخت آن از کوارتز و سیلیس نیز استفاده شده است. این ماده نیز از مقاومت کششی و فشاری بالایی برخوردار است.
روکش های پرسلن فضایی بیشتر از دندان های اصلی اشغال می کنند. به همین خاطر لازم است لایه های نازکی از دندان ها تراشیده شوند. روکش هر دندان در اندازه و فرمی که دارد در آزمایشگاه قاب گیری می شود. پرسلن تنها طی دو جلسه انجام می شود.
نکته ای که در این فرآیند قابل توجه است سفارشی بودن برخی از ویژگی ها می باشد. برای مثال رنگ و میزان زردی روکش ها را مراجعه کننده انتخاب می کند.
پس از قالبگیری روکش پرسلن از دندان های اصلی یک روکش موقت برای 2 تا 3 هفته روی دندان ها قرار داده می شود. پس از برداشتن آن روکش پرسلن با یک چسب بخصوص روی دندان ها قرار داده می شود.
از آنجا که روکش های پرسلن سطحی برجسته ایجاد می کنند، دندانپزشک به صورت سفارشی می تواند قسمت تاج را صاف کند، اینگونه دندان ظاهری نزدیک تر به دندان های طبیعی دارد.
در کامپوزیت دندان ها کاملا از باکتری، میکروب، چربی و… تمیز و خشک می شوند تا چسباندن مواد آسان تر باشد. پس از آن سطح جلویی دندان به مواد اسیدی آغشته می شوند. سپس ماده کامپوزیت به واسطه چسب ویژه قسمت های مورد نظر را می پوشاند.
لازم به ذکر است که مقاومت روکش پرسلن بیشتر از کاپوزیت بوده و جنبه محافظتی بیشتری دارد.
کامپووزیت و پرسلن دو تکنیک در دندانپزشکی می باشند که در راستای زیبایی بخشی به دندان استفاده می شوند. این دو تفاوت ها، مزایا و معایبی دارند. برای مقایسه روکش پرسلن و کامپوزیت با یکدیگر به نحوه انجام و مواد تشکیل دهنده آنها اشاره می کنیم.
روکش های پرسلن تنها از سرامیک ساخته شده است که به همین خاطر از دوام بالایی برخوردار می باشد. این روکش ها در طولانی مدت نقش یک محافظ را داشته و ظاهری کاملا شبیه به دندان اصلی دارند. کامپوزیت ها علاوه بر سرامیک از مواد دیگری نیز تشکیل شده و بر خلاف پرسلن ها ماده است که روی دندان گذاشته می شود. در صورتی که روکش ها مانند کلاه روی دندان قرار می گیرند.