ارتودنسی های نامرئی
ارتودنسی به شیوه ها و در انواع گوناگونی انجام می شود. برخی افراد با وجود عدم رضایت از دندان های نامرتب، خود را از ارتودنسی منع می کنند. چرا که تمایلی به داشتن براکت های بارز روی دندان های خود ندارند. اما امروزه انواع ارتودنسی های نامرئی جایگزین آنها شده اند که این مشکل را برطرف کرده اند. در ادامه این مطلب به تفصیل، انواع ارتودنسی را معرفی خواهیم کرد.
این ارتودنسی هایی که نامرئی دانسته می شوند به گونه ای هستند که در آنها براکت ها قابل مشاهده نمی باشند در نتیجه این براکت ها از زیبایی دندان ها نمی کاهند. سیم های ارتودنسی نامرئی طرفداران بسیاری دارند، از این رو به شکل های گوناگون ارائه می شوند که به معرفی آنها می پردازیم.
لینگوال در لغت نامه دندانپزشکی به معنای تماس داشتن با زبان می باشد. به این معنا که براکت ها با زبان در ارتباط بوده و در سطح داخلی دندان ها کار گذاشته می شوند. اینگونه به هیچ عنوان هنگام صحبت کردن و خندیدن سیم ها و براکت های ارتودنسی مشخص نمی باشند.
با توجه به ارتباط سیم ارتودنسی با زبان معایبی نیز با این نوع همراه می باشند. برای مثال در برخی افراد احتمال نوک زبانی شدن در دوره درمان وجود دارد.
لازم به ذکر است که میان انواع ارتودنسی های نامرئی این مدل کاملا مشابه ارتودنسی معمولی و مرئی می باشد، با این تفاوت که پشت دندان ها قرار می گیرند.
همانطور که از نام این مدل ارتودنسی مشخص است تنها براکت های آن بی رنگ یا همرنگ دندان ها می باشند. براکت هایی که هم رنگ دندان ها هستند عموما از جنس سرامیک یا پلاستیک می باشند. این روش ارتودنسی تا حدی به زیبایی دندان ها لطمه نمی زند و مشکلاتی در گفتار ایجاد نمی کند.
علی رغم پلاستیکی یا سرامیکی بودن براکت ها این مدل سیم کشی دندان ها از استحکام بالایی برخوردار می باشند.
ارتودنسی بدون سیم
ارتودنسی بدون سیم از از انواع ارتودنسی های نامرئی می باشد که طرفداران بسیاری دارد. چرا که علاوه بر داشتن براکت های نامرئی سیم های فلزی نیز در آنها وجود ندارد. این مدل ارتودنسی شامل قالب هایی نامرئی می باشد که دندان ها را پوشش می دهد. نتیجه استفاده از این الاینرها مانند ارتودنسی های اصلی می باشد. در ضمن این ارتودنسی که با عنوان اینویزیلاین نیز شناخته می شود متحرک است.
با توجه به ساختار الاینرها باید هنگام غذا خوردن قالب نامرئی را از دهان خارج کرد، چرا که امکان جویدن با الاینرها فراهم نمی باشد. این مسئله موجب افزایش مدت زمان درمان می شود، چرا که دندان ها دائما تحت فشار الاینرها نبوده و تنها در زمان محدودی جا به جا می شوند.
با توجه به موارد و معایب ذکر شده، اینویزیلاین نسبت به دیگر انواع ارتودنسی های نامرئی هزینه بیشتری دارد.
این مدل ارتودنسی به راحتی از دهان خارج شده و امکان رعایت بهداشت دندان ها را برای شما به آسانی فراهم می کند. از آنجا که هنگام غذا خوردن باید آن را از دهان خارج کنید، قالب ارتودنسی کمتر آسیب می بیند.
در ارتودنسی های بدون سیم تقریبا 12 الی 18 ماه مرتب شدن دندان های زمان می برد. البته در تعیین زمان پایان درمان باید مواردی را درنظر بگیریم که می توانند فرایند این عمل را کندتر کنند. برای مثال خارج کردن مکرر و دائمی ارتودنسی های متحرک نامرئی از سرعت درمان می کاهد.
با توجه به این مسئله توصیه می شود از انواع ثابت استفاده کنید. ارتودنسی های لینگوال و ارتودنسی هایی با براکت نامرئی از مدل های ثابت می باشند که فرایند جا به جایی دندان ها را سرعت می بخشد.
درمان دندان با ارتودنسی
در راستای ترتیب دادن به دندان های بهم ریخته بدون اینکه سیم ها و براکت ها مشخص باشند، انواع گوناگونی از ارتودنسی وجود دارد. انواع ارتودنسی های نامرئی عبارتند از اینویزیلاین، بدون سیم، براکت های نامرئی و همرنگ دندان که هر کدام مزایا و معایبی دارند. از اصلی ترین مزیت تمام این روش ها باید به مشخص نبودن آنها اشاره کرد. برخی از آنها متحرک می باشند که فرایند درمان را کندتر می کنند.
