جراحی-لثه
بافت هایی در لثه دچار آسیب می شوند که به نسوخ حفاظت از دندان رسوخ کرده و موجب صدمه به آنها می شود. برای ترمیم و اصلاح قسمت های آسیب دیده و در مواردی جهت پیوند بافت از جراحی لثه یا پریودنتال استفاده می شود. انتخاب روش درمانی به داشتن شرایط لازم بستگی دارد. عدم بیماری ، میزان هزینه برای درمان از فاکتورهای مهم در تعیین روش درمانی است. در صورتی که جهت درمان اقدام نشده بیماری از لثه به دندان سرایت کرده و موجب از بین رفتن دندان شود.
زمانی که بعضی از بافت های لثه دچار آسیب می شوند، این آسیب می تواند به نسوج حفاظت از دندان نیز صدمه بزند. به همین علت برای جلوگیری از این اتفاق و ترمیم قسمت های آسیب دیده در لثه، جراحی لثه یا به اصطلاح پریودنتال انجام می دهند. اگر این جراحی انجام نشود، صدمات لثه و نسوج دندانی در نهایت باعث از بین رفتن دندان ها خواهد شد.
اگر فردی بسیار سیگار بکشد، یا اینکه دیابت پیشرفته داشته باشد، یا به بیماری ایدز مبتلا بوده و یا بر اثر عوامل ارثی و ژنتیکی بافت های لثه هایش ضعیف باشد، در اثر چنین مواردی احتمال اینکه او به جراحی لثه نیاز پیدا کند بسیار زیاد خواهد بود.
دکتر ها و متخصصین دهان و دندان به سه روش جراحی لثه را روی فرد بیمار انجام می دهند. این سه روش عبارتند از: 1-جراحی به روش فلپ لثه که در این شیوه دکتر برش هایی در سطح لثه ایجاد کرده و سپس به پاک سازی جرم ها و پلاک ها از روی لثه می پردازد. 2-جراحی به روش لثه برداری که در این نوع جراحی بافت های خراب را از لثه جدا می کنند. 3- جراحی پلاستیک لثه که در این شیوه شکل و ظاهر لثه توسط دکتر تغییر داده می شود.
